Dómur Hæstaréttar í máli nr. 286/1999, sem varðaði meinta kynferðislega áreitni föður gagnvart dóttur sinni, var kveðinn upp í siðustu viku og hefur sýknuniðurstaða réttarins vakið mikil viðbrögð. Skrifaðar hafa verið greinar í dagblöð og einnig munu póstsendingar vera í gangi á Netinu, til að mótmæla niðurstöðunni.
Einkar athyglisvert mál er nú í gangi í Háskóla Íslands. Málið varðar aðgang starfsmanna stúdentaráðs að gögnum í vörslu Lánasjóðs íslenskra námsmanna, sem hafa að geyma ýmsar viðkvæmar persónupplýsingar um námsmenn. Þessi aðgangur er tilefni kæru sem Vaka, félag lýðræðissinnaðra stúdenta, hefur sent tölvunefnd.
Eins og fram hefur komið í fjölmiðlum hefur Stoke-málinu s.k. og málefnum íslenska landsliðsins verið siglt í höfn. Starfslok Guðjóns Þórðarsonar voru gerð í sátt og samlyndi um síðustu helgi og þóttu hann og Eggert Magnússon, formaður KSÍ, komast nokkuð vel frá því. En Deiglan telur tilefni til vangaveltna þótt allt sýnist slétt á yfirborðinu.
Umræðan um nektarstaðina og þann ósóma sem þeim tengist tröllríður nú þjóðfélaginu. Tiltölulega fáir landsmenn höfðu orðið varir við ósómann, þótt nokkur ár séu liðin frá opnun fyrstu staðanna.
Pýrómanía nefnist sjúkdómur sem brennuvargar eru haldnir og lýsir hann sér í þeirri áráttu að kveikja í, mæta á staðinn til að fylgjast með slökkvistörfum og bjóðast jafnvel til að hjálpa til við að slökkva. Þetta mynstur endurtekur sig í sífellu og sjúklingur getur virst fullkomlega heilbrigður þess á milli. Frelsaranum sýnist afbrigði af þessum sjúkdómi hrjá vinstri menn þegar kemur að ríkisfjármálum.
Frá því er greint í hinu áreiðanlega tímariti Séð og heyrt að Jón Ólafsson, plötuútgefandi, hafi keypt sér hús á Englandi fyrir mörg hundruð milljónir króna.
Eins og lesendur hafa eflaust tekið eftir hefur Deiglan haslað sér á völl með formlegum hætti á Netinu og hampar nú veffanginu www.deiglan.com.
Sjónvarpsstöðin SKJÁREINN hóf göngu sína í síðustu viku og hefur Deiglan fylgst spennt með. Þótt margt megi gagnrýna og að sumu megi skopast, verður að segjast að byrjunin lofar góðu. Sérstaklega mælir Deiglan með spjallþætti Egils Helgasonar, Silfur Egils, þar sem þjóðmálin eru rædd tæpitungulaust og með frísklegu yfirbragði.
Íslenska landsliðið hefur nú lokið þátttöku sinni í Evrópukeppni landsliða í knattspyrnu. Árangur þess í 4. riðli er mjög glæsilegur og hefur frammistaða liðsins verið landi og þjóð til sóma. Sérstaklega er árangurinn athyglisverður í því ljósi, að riðillinn var óumdeilanlega sá sterkasti af þeim níu riðlum sem keppt var í.
Samfylking vinstri manna heldur áfram að tvístrast og er Fylkingin nú fátt nema nafnið eitt. Í gær gekk einn helsti forystumaður Alþýðubandalagsins, Árni Þór Sigurðsson, úr bandalaginu á þeim forsendum að áherslur þess hefðu orðið undir í samkrullinu. Reyndar má segja að áherslur Alþýðubandalagsins í heild hafi orðið undir, bæði almennt og algjörlega, en það er önnur saga.
Ræður núverandi forseta Íslands, hr. Ólafs Ragnars Grímssonar, vekja jafnan athygli fjölmiðla og ræða sú sem hann flutti við setningu Alþingis í gær er engin undantekning. Í ræðustóli þar settist hann einu sinni sem oftar í hásæti siðapostulans vammlausa og varaði við áhrifum markaðarins á störf Alþingis sem löggjafarsamkomu.
Í gær fögnuðu ráðamenn í Kína 50 ára afmæli alþýðulýðveldisins svonefnda. Heiti ríkisins er þó hið mesta öfugmæli því það er hvorki lýðveldi né er það fyrir alþýðuna. Á þessum fimmtíu árum hefur ógnareðli fjöldahyggjunnar birst með afar skýrum hætti í Kína og fórnarlömb hennar skipta milljónum. Mannréttindabrot eru þar eins og daglegt brauð, nema kannski enn hversdagslegri og örugglega miklu algengari. Milljónir hafa fallið fyrir hendi ráðamanna svo hugsjónin um alþýðulýðveldið yrði ekki trufluð.
Tilhugalíf forseta Íslands heldur áfram og gerist nú æ fjölmiðlavænna. Sagt er frá því í DV í gær að vinkona forsetans hafi komið með leynd með flugi til Íslands og yfirgefið flugvélina eftir óhefðbundinni leið til þess að komast hjá athygli.
Hinn svokallaði byggðakvóti sem úthlutað er þessa dagana til einstakra byggðalaga á landsbyggðinni hefur vakið upp af værum svefni drauga liðinna ára. Pólitísk úthlutun verðmæta af þessu tagi taldi Deiglan að heyrði sögunni til. Þrátt fyrir góða trú og göfugan tilgang leiðir það aldrei til góðs, að stjórnmálamenn hafi bein afskipti af málefnum einstaklinga. Slíkt býður mismunun, spillingu, sóun og óréttlæti heim.
Forseti Íslands, hr. Ólafur Ragnar Grímsson, nýtur mikillar hylli meðal íslensku þjóðarinnar. Þetta er óumdeild staðreynd, þótt af sé sem áður var þegar Ólafur Ragnar var ekki hr. Ólafur Ragnar Grímsson. Hins vegar finnast enn hér á landi sérvitringar sem eru ósáttir við forsetann, bæði tilkomu hans í embætti en ekki síður hvernig hann hefur farið með það.
Sú var tíð að strandhögg norrænna víkinga á Bretlandseyjum vöktu takmarkaða hrifningu eyjaskeggja og fyrirfinnast margar miður fagrar frásagnir af voðaverkum víkinganna. Íslenskir víkingar hafa nú að mestu lagt niður vopn sín og fyrri siði en strandhöggin gerast þó enn.
Hið fornfræga knattspyrnufélag ÍA hefur nú rekið þjálfara meistaraflokks félagsins í þriðja sinn á þremur árum. Lið ÍA er í fjórða sæti Íslandsmótsins þegar þessi orð eru skrifuð og ein umferð er eftir af mótinu, hefur tryggt sér þátttöku í Evrópukeppni og er komið í úrslit bikarkeppninnar. Þetta þótti stjórnarmönnum félagsins óviðunandi árangur og var þjálfari félagsins látinn sæta ábyrgð vegna þess – m.ö.o var hann leystur frá störfum.
Aðilar vinnumarkaðarins eru nú óðum að koma sér í stellingar fyrir komandi kjarasamninga og eru stóru orðin ekki spöruð, sérstaklega af hálfu þeirra sem segjast verja hagsmuni launþega. Ekki verður um það deilt að það samningstímabil, sem nú er brátt á enda, hefur fært launþegum eina mestu kaupmáttarhækkun á síðari tímum. Margir samverkandi þættir urðu til þess að þetta tókst en mjög stór verður þáttur skynsamlegra kjarasamninga að teljast.
Það vakti athygli, þótt endilega kæmi það ekki á óvart, er Morgunblaðið greindi frá því í dag í tengslum við fjárlagagerð að „sumir þingmenn [hefðu talið] of skammt gengið í átt til almenns sparnaðar hins opinbera í góðæri en flestir töldu ekki mögulegt fyrir stjórnvöld að teygja sig lengra í þeim efnum.“
FBA-ævintýrið heldur áfram og er málið nú að verða allt hið áhugaverðasta. Menn greinir á um skilning hvers annars á lögmálum markaðarins og jafnvel þeim réttarreglum sem þar gilda.