Þær ákvarðanir sem teknar eru í uppbyggingu borga og bæja eiga ekki einungis að hjálpa þeim sem þar búa á hverjum tíma að komast á milli staða. Fyrirhugð lagning brautar yfir Sundin við Reykjavík er tækifæri fyrir okkur sem nú drögum vagninn að setja mark okkar með jákvæðum hætti á borgarmyndina. Ný Sundabraut ætti verða komandi kynslóðum minnisvarði um stórhug árþúsundakynslóðarinnar.
Jafnvel mánaðarlangar herferðir gegn stjórnarandstöðunni í Úkraínskum ríkisfjölmiðlum voru ekki nóg til að fá þjóðina til að velja frambjóðandi stjórnarinnar. Því var gripið þess að falsa kosningarnar með svívirðilegum hætti. Næstu tímar munu leiða í ljós hve langt hin mafíu- og rússlandsstudda valdastétt verður tilbúinn að ganga til að halda sjálfri sér lifandi.
Eru konur að koma út úr kústaskápnum og viðurkenna að kaup á húshjálp grafi ekki undan „stöðu“ þeirra innan heimilsins? Karlmenn greiða fyrir bón og þvott fyrir bílinn kinnroðalaust og virðast sallarólegir yfir sinni stöðu.
Er skynsamlegt að taka lán í erlendri mynt? Þetta er spurning sem margir Íslendingar eru að velta fyrir sér um þessar mundir. Og engan skyldi undra að margir viti ekki í hvaða fót þeir eiga að stíga þar sem þessi ákvörðun er bæði flókin og einkar mikilvæg fyrir þá sem eru að taka stór lán svo sem til húsnæðiskaupa.
Það var auðvitað að andstæðingar ríkisstjórnarinnar fussuðu og sveiuðu yfir tímasetningu skattalækkunarinnar sem tilkynnt var um fyrir helgi. Venjulegt fólk hlýtur hins vegar að fagna því að ríkisstjórnin hafi með svo myndarlegum hætti dregið úr álögum á almenning.
Sumar setningar hljóma svo oft að þær verða að óumdeildanlegum sannleik. Hver kannast til dæmist ekki við fullyrðingar á borð við „tíminn líður hraðar í dag en nokkru sinni fyrr“ eða „fólk hefur minni tíma en áður.“
Það stendur skrifað að góð vísa sé aldrei of oft kveðin og ber helgarnestið þennan hrollkalda föstudag sannarlega keim af þeirri djúphugsuðu speki.
The Buggles héldu því fram í texta árið 1979 að ,,Video killed the radio star” og hefur þessi texti nú heldur betur sannað sig á seinustu árum. En hvenær urðum við svo auðveld að við látum mata ofan í okkur tónlist með tónlistarmyndböndum? Og hvers vegna fækkar fötum í myndböndum með hverju árinu sem líður?
Nú þegar verkfall grunnskólanema er afstaðið þarf fólk að líta til baka og velta fyrir sér stöðu grunnskóla á Íslandi, en ljóst er að taka þarf málefni þeirra til gagngerrar endurskoðunar. Auka þarf einkarekstur í grunnskólakerfinu og þannig draga úr miðstýringu.
Halldór Ásgrímsson hafði hárrétt fyrir sér þegar hann sagði í framsöguræðu sinni að frumvarpi ríkisstjórnarinnar að ríkisstjórnin gæti ekki lengur „setið aðgerðarlaus á meðan 45 þúsund skólabörn fá ekki þá lögmætu kennslu sem þeim ber” og að „ríkir almannahagsmunir standi til þess að starf í grunnskólum landsins geti hafist að nýju svo fljótt sem auðið er.”
Condoleezza Rice verður næsti utanríkisráðherra Bandaríkjanna. Hún er fyrsta blökkukonan, og reyndar aðeins önnur konan, til að gegna þessu embætti. Margir velta því fyrir sér hvaða áhrif þessi skipan muni hafa enda fjölmörg verkefni sem bíða hins nýja ráðherra.
Í fjárlögum fyrir árið 2005 er gert ráð fyrir 2.843 miljónir króna renni til sauðfjárbænda. Á sama tíma er innlend landbúnaðarframleiðsla vernduð með tollum og innflutningshöftum sem hamla eiga innflutningi á erlendu landbúnaðarvörum. Ég er orðinn dauðleiður að fá ekki kjúklingabringurnar mínar á Subway vegna innflutningshafta stjórnvalda.
Kosningabaráttan í Bandaríkjunum er ólík því sem við eigum að venjast á Íslandi. Hún einkennist fyrst og fremst af skýrri afstöðu fjölmargra fjölmiðla og oft á tíðum ótrúlegu skítkasti þeirra út í frambjóðendur. Vandamálið sem kjósendur standa frammi fyrir er hverjum þeir eigi að treysta til að segja satt.
Hér í Danmörku eru gefin út sérstök sjúkratryggingarskírteini. Þessi gulu myndalausu, plastspjöld með áletruðrum persónueinkennum eru sannkallaður lykill að samfélaginu. Gangi þeim vel sem heldur að hann geti leigt sér spólu án þeirra.
Íslendingum þykir ofsalega gaman að gera grín að því hvað Bandaríkjamenn eru feitir. Þeir gera sér líklega ekki grein fyrir því að við Íslendingar erum sjálfir á meðal feitustu þjóða í heimi.
Á Íslandi eru 63 þingmenn. Margir eru þeir sem vildu gjarnan sjá þá tölu lækka aðeins, t.d. niður í 51 eða 25. Þannig vonast menn til að ná niður kostnaði. En er fækkun þingmanna endilega frábær bara út af því að hún hefur færri stöðugildi í för með sér? Með þeim rökum væri langbest að hafa bara einn, alráðandi, þingmann. Eða engan bara ef því ber að skipta.
Bandarískt afþreyingarsjónvarp tók enn eitt skrefið niðurávið í haust þegar þeir hófu sýningar á raunveruleikaþættinum “The biggest loser” þar sem tólf manneskjur keppast um að tapa eins mörgum kílóum og auðið er til að græða $250.000.
Steinunn Valdís Óskarsdóttir var valinn borgarstjóri eftir enn einn darraðadansinn í samsteypustjórn vinstri flokkanna í borginni. Þetta er þriðji borgarstjórinn sem R-listinn býður Reykvíkingum upp á síðan borgarbúar kusu Ingibjörgu Sólrúnu í embættið fyrir tveimur og hálfu ári.
Í hámenningarlegu helgarnesti dagsins verður þeirri spurningu velt upp hvort að Íslendingar reyni í auknum mæli að synda undan jólabókaflóðinu.
Það var í raun Framsóknarflokkurinn sem valdi nýjan borgarstjóra og ekki getur það talist gott veganesti fyrir Steinunni V. að samstarfsflokkar sætta sig við hana þar sem hún er lítil ógnun við þá í framtíðinni.