Fyrir skömmu kynnti borgarfulltrúinn og hinn nýbakaði borgarfræðingur frá Edinborg, Gísli Marteinn, framtíðarsýn fyrir Reykjavík og þróun hennar næstu áratugina. Svo mikla athygli hlutu kynningar hans á efninu að fullt var út úr húsi í ófá skipti. En hve mikið vit er í henni?
Undanfarin ár hefur umræðan um fjárhættuspil á Íslandi aukist. Áhugi Íslendinga á pókerspili sem kallast Texas Holdem hefur aukist til muna. Fjölmargar verslanir selja póker töskur, fjölmörg pókermót hafa verið haldin hér á landi og íslenskar sjónvarpsstöðvar hafa keypt sýningarrétt af vinsælu póker sjónvarpsefni.
Ein af ótrúlegustu fréttafyrirsögnum sem höfundur hefur séð á hinni virtu vefsíðu visir.is var hin háfleyga fyrirsögn „Evrópusambandið flengir Grikki“. Það er ekki oft sem visir.is kemur með neikvæðar tilkynningar um ESB og því vakti athygli hin harða áhersla á þá staðreynd að ESB tók hreint og beint ákvörðunarvaldið af einu af sambandsríki sínu.
Nú þegar sveitastjórnarkosningar nálgast og prófkjör stjórnmálaflokkanna eru farin á fullt, er gósentíð hjá áhugamönnum um félagssálfræði og mannlega hegðun almennt. Í prófkjörum skiptast á skin og skúrir líkt og í öðrum kapphlaupum. Þegar úrslit liggja fyrir keppast stjórnmálamenn við að lofsyngja góða frammistöðu sína eða finna ótrúlegustu útskýringar á slæmu gengi. Þessi hegðun stjórnmálamanna er gott dæmi um hugsanavillur, sem allir beita til að sjá heiminn eins og við viljum sjá hann.
Klukkan á Íslandi er snarvitlaus og heldur því fram að hádegi einum og hálfum klukkutíma áður en sólin er hæst á lofti. Þetta þýðir að þeir sem fara á fætur klukkan sjö á Íslandi eru í raun að rífa sig upp klukkan hálfsex. Er ekki til nóg óréttlæti í heiminum án þess að Ísendingum sé boðið upp á þetta rugl?
Atvinnuleysi á Íslandi mælist nú 9% sem jafngildir því að rétt tæplega 15. þúsund manns séu án atvinnu, en til samanburðar þá voru atvinnulausir í september 2008 um 2500 manns. Þessar tölur sýna svo ekki verður um villst að staða fjölmargra fjölskyldna í landinu hefur gjörbreyst til hins verra á síðastliðnum tveimur árum. Úrræðin til þess að aðstoða fólk við að komast aftur út á vinnumarkaðinn virðast því miður ekki vera að virka sem skildi. Reglugerð um vinnumarkaðsaðgerðir fyrir atvinnulausa þar sem atvinnulausum býðst meðal annars starfsþjálfun, starfsendurhæfing, aðgangur að tilteknu námi og margt fleira virðist ekki vera að reynast atvinnulausum eins vel og við mátti búast en samkvæmt skýrslu Samtaka atvinnulífsins, Atvinna fyrir alla, þá tóku einvörðungu 8% þátt í vinnumarkaðsaðgerðunum sem sem gefur skýra vísbendingu um að endurskoða þurfi að nýju þær vinnumarkaðsaðgerðir sem í boði eru.
Sú aðgerð að reyna að einangra Teheran til að koma í veg fyrir kjarnorkuvopnaeign landsins gæti þó reynst of seinvirk. En samkvæmt upplýsingum frá Íran er þróun á auðguðu úrani mun lengra á veg komin en óttast var, jafnvel of langt til að tími gefist til að komast í veg fyrir hana með alþjóðlegum þrýstingi. Áfram stendur þó umheimurinn frammi fyrir tveimur valkostum, Íran með kjarnavopnum og Íran án kjarnavopna. Hvorug niðurstaðan verður einföld, en önnur er óhugsandi.
Það kom mér nokkuð á óvart þegar ég settist niður til að horfa á fréttatíma Stöðvar 2 á mánudagskvöldið, að fyrsta frétt snerist ekki um Icesave, ríkisstjórnina eða bankamál almennt. Eins og flestir vita líklega nú þegar að þá var þar skýrt frá faglegum ágreiningi tveggja herramanna sem ganga undir nöfnunum Blaz Roca og Móri.
Tímabundin gjaldeyrishöft geta reynst þjóðum í neyð ágætlega, rétt eins læknar gefa sjúklingum í hjartastoppi stundum raflost til að bjarga lífi þeirra. En enginn læknir fengi að starfa lengi ef hann héldi áfram að gefa sjúklingum sínum raflost með reglulegu millibili eftir að þeir eru komnir úr lífshættu. Hagkerfið þurfti hugsanlega á rafstuði að halda fyrir einu og hálfu ári, en við megum ekki leyfa því að breytast í rafmagnsstól.
Það er ekki oft sem ég rekst á ríkisútgjöld sem mér finnst algjör sóun og finn ekki nokkra mögulega réttlætingu á. Tugþúsunda ávísunin sem ég fékk senda í pósti frá ríkissjóði um daginn hlýtur þó að falla í þann flokk.
Fólk má ekki gleyma því að sjávarútvegurinn er atvinnugrein og rétt eins og í öðrum atvinnugreinum þá fylgja ákveðnar skuldir og fjárfestingar, meðal annars í fullkomnari skipum og kaupum á kvóta. Þessi fyrirtæki er að mestu vel rekin fyrirtæki og greiða sínar skuldir en mætti segja sama um fyrirtæki í öðrum rekstri á Íslandi? Hvers hagur er það að steypa þessum fyrirtækjum í þrot? Skuldirnar falla þá á alla landsmenn og margra ára uppbygging í sjávarútvegi fer fyrir lítið.
Tölvuleikjaiðnaðurinn er vaxandi grein á Íslandi. Stofnuð voru samtök á síðasta ári meðal tölvuleikjaframleiðenda á Íslandi sem heita Icelandic Gaming industry. Þar eiga 8 fyrirtæki sæti sem samtals velta um 10 milljörðum króna á ári, en þess ber að geta að velta CCP er þar af um 7 milljarðar. Innan þessara fyrirtækja starfa í kringum 350 starfsmenn á Íslandi og gert er ráð fyrir að starfsmannafjöldinn muni þrefaldast á næstu fimm árum og þá væntanlega tekjurnar líka.
Hlutverk framhaldsskóla er fjölbreytt, þeir eiga að stuðla að frekari þroska nemenda, efla færni og þekkingu á hinum ýmsu sviðum, undirbúa þá undir atvinnulífið, frekari nám, virka þátttöku í samfélaginu og svo mætti lengi telja. Hafa verður í huga að fólk stundar en nám í framhaldskólum af mismunandi ástæðum en þó að framhaldsskólinn sé stökkpallur í margar áttir verða þeir sem koma til með að semja námsbrautarlýsingar í hverjum skóla að gera sér grein fyrir mikilvægi hans sem undirbúning fyrir áframhaldandi nám á háskólastigi.
Rétt fyrir lok síðasta árs voru samþykkt lög frá alþingi um stuðning við nýsköpunarfyrirtæki. Lögunum ber að fagna sem fyrsta skrefinu að breyttum áherslum hins opinbera í stuðningi við nýsköpun. Það er hinsvegar mjög mikilvægt að horfa með gagnrýnum augum á þessi nýju lög og velta því upp hvað hefði mátt betur fara og hverju þarf því að breyta á vorþingi.
Vaka leggur áherslu á að Stúdentaráð sé í senn virkt framkvæmdarafl og öflugt þrýstiafl. Jafnvægi milli þess að nýta kraft og þekkingu stúdenta til þess að framkvæma hagsmunamál fyrir stúdenta er lykilatriði í hagsmunabaráttu stúdenta, sérstaklega á erfiðum tímum þar sem fjármagn er ekki á hverju strái.
Í dag og á morgun verður kosið um hverjir leiða hagsmunabaráttu stúdenta á næsta starfsári, og verður hægt að kjósa rafrænt í fyrsta skipti. Þetta heyrir til stórra tíðinda þar sem þetta þægilega fyrirkomulag mun vonandi auka kjörsókn til muna og færa okkur þannig öflugra og lýðræðislegra Stúdentaráð með stærri hóp stuðningsmanna á bak við sig.
Sjónvarpsmaðurinn Sölvi Tryggvason bendir á á bloggsíðu sinni að japanskir kollegar hans sem voru hér í heimsókn á dögunum töldu að fjöldi fólks væri á götunni vegna fjármálakreppunnar. Var þetta afleiðing þess hversu illa kynnt ástandið á Íslandi er.
19. janúar árið 2001 var myndin Donnie Darko sýnd í fyrsta sinn og var hún frumsýnd á hinni virtu Sundance kvikmyndahátíðinni. Kvikmyndin vakti strax mikla athygli en það var ekki fyrr en í lok þess árs sem hún var sett í takmarkaða sýningu í Bandaríkjunum. Áhorfendur voru einstaklega ánægðir með myndina og rataði hún á marga topplista fyrir árið 2001. Samt gerðist ekkert hérna á Íslandi, hvorki í kvikmyndahúsum né á myndbandaleigum. Það var svo í ágúst árið 2002 sem kvikmyndaútgefendur hérna heima sáu sér fært að frumsýna myndina og þá einungis á VHS/DVD. Svona mynd passar nefnilega ekki inn í hin fín pússaða Hollywood heim íslensku kvikmyndaútgefendanna og því var henni bara skellt á vídeó. En hvernig má það vera? Er ekki til markaður fyrir svona kvikmyndir hérlendis?
Þingmenn (Borgara)hreyfingarinnar halda áfram að skemmta landanum með fáránlegum hugmyndum og almennu rugli, nú síðast með að biðja lagadeild HÍ að gefa álit hvort ákæra ríkissaksóknara á hendur mótmælendum væri viðeigandi. Það er vel brosandi að svona bulli en er það ekki verulegt áhyggjuefni þegar þingmenn landsins eru farnir að lýsa því sem „borgaralegri skyldu“ þegnanna að ráðast að öðru fólki?
Stjórnvöld, taumhald, einokunarverslun, hækka verð, stýra neyslu. Orð sem að láta hárin rísa á hnökkum og handabökum víða, og öll stóðu þau í frétt sem birtist í gær á Eyjunni um niðurstöður starfshóps um áfengisstefnu stjórnvalda. Samkvæmt fréttinni vill hópurinn hækka verð á áfengi enn meir en orðið hefur með aukinni skattlagningu.