Valgerður Sverrisdóttir, nýskipaður viðskipta- og iðnaðarráðherra, er mikill höfðingi. Enda er hún úr sveit. Nánar tiltekið Grenivík, en fædd á Lómatjörn í Grýtubakkahreppi 23. mars 1950. Eins og sönnum höfðingjum sæmir hélt hún veglega upp á fimmtugsafmæli sitt um síðustu helgi. Hinn nýi ráðherra var svo rausnarlegur að bjóða öllu starfsfólki ráðuneytanna í helgarferð til Grenivíkur til þess að samfagna með sér tímamótunum og þáðu fjórtán af þrjátíu starfsmönnum boðið.
Category: Deiglupistlar
Það fyrsta sem kom upp hugann þegar fregnir bárust af þeirri ákvörðun Haraldar Arnar Ólafssonar, annars leiðangursmanna á Norðurpólinn, að halda för sinni áfram einsamall eftir að félagi hans, Ingþór Bjarnason, heltist úr lestinni vegna kals, var hvers konar brjálsemi þyrfti til að taka slíka ákvörðun.
Fátt bendir til annars en að Vladimír Pútín verði forseti Rússlands, hvort sem til þarf eina eða tvær umferðir. Í kringum helmingur kjósenda greiddi Pútín atkvæði sitt í kosningunum og þorri almennings kann greinilega að meta skörulega stjórnarhætti hans.
Skipulagsmál ætla að verða helsta hitamálið næstu árin í borgarmálunum og örugglega eitt helsta kosningamálið árið 2002. Um þessar mundir beinist athyglin einna helst að flugvellinum og fyrirhugaðri atkvæðagreiðslu R-listans meðal Reykvíkinga.
Klukkan rúmlega fimm í gærmorgun að íslenskum tíma var Saeed Hajjarian skotinn í andlitið af óþekktum byssumanni í miðborg Teheran, höfuðborgar Írans. Að sögn vitna flúðu árásármennirnir af vettvangi á mótorhjóli en nærstaddir lögreglumenn gerðu enga tilraun til að ná þeim.
Ungliðahreyfing Samfylkingarinnar, Samband ungra jafnaðarmanna var stofnuð í dag, nokkrum árum eftir að ungliðahreyfing Alþýðuflokksins, Samband ungra jafnaðarmanna, var stofnuð. Formaður fyrrnefnda sambandsins var valinn Vilhjálmur Hans Vilhjálmsson, laganemi. Nokkur bjartsýni hefur greinilega ríkt meðal Vilhjálms og stuðningsmanna hans um að hann næði kjöri, því merki sambandsins, sem var afhjúpað nokkrum dögum fyrir hinn svokallaða stofnfund, er brjóstmynd af leiðtoganum tilvonandi, Vilhjálmi H. Vilhjálmssyni, ásamt ónefndri stúlku.
Því er gjarnan haldið á lofti að enginn efist lengur um réttmæti veru bandaríska hersins hér á landi. Deigluvinurinn Þórlindur Kjartansson beinir sjónum sínum að þessu „ekki-lengur“ viðvæma máli í pistli dagsins. Þórlindur er manna fróðastur um skáldskap herstöðvarandstæðinga sem hann segir svo skemmtilegan „að ungir hægrimenn geta ekki annað en andvarpað í vonleysi því ekki er til þess vitað að ungur hægrimaður hafi nokkru sinni haft andagift til þess að standast bestu skáldum og rithöfundum vinstri manna snúning.“
Ameríkanar eru undarlegt mengi manna. Á sama tíma og þeir upp til hópa heimta aftökur í miðaldastíl, þola þeir ekki að heyra orðið typpi í sjónvarpi. Samt eru þeir svo barnalega einlægir í þessari yfirborðskenndu siðsemi sinni, að manni líður hálf níðingslega að vera með þessa gagnrýni.
Samfylkingarflokkurinn verður brátt stofnaður og samkvæmt áreiðanlegum heimildum Deiglunnar verður Össur Skarphéðinsson kosinn fyrsti formaður flokksins. Kosning Össurar mun, að sögn heimildamanna Deiglunnar, marka nýja sókn íslenskra jafnaðarmanna til hægri, í átt að miðjunni. Ætlunin er að búa til nútímalegan jafnaðarmannaflokk, að fyrirmynd Verkamannaflokksins breska. Össur Skarphéðinsson verður því hinn íslenski Tony Blair.
Í fyrradag kynnti Samband ungra sjálfstæðismanna einkar athyglisverðar tillögur sínar í ríkisfjármálum. Tillögurnar miða að því að ríkissjóður greiði niður skuldir sínar, 173 milljarða, á næstu þremur árum og noti til þess síaukin rekstrarafgang og söluhagnað af eignum sínum.
Rússar hafa nú loksins náð Grozný, eða öllu heldur rústum borgarinnar, á sitt vald. Taka borgarinnar reyndist Rauða hernum dýrkeypt, yfir eitt þúsund hermanna hans féllu í götubardögum við uppreisnarmenn og spurningar hafa vaknað um hernaðarlega getu gamla stórveldisins.
Íslandi, í fréttum um helgina, þá er svarið tvímælalaust já. Vinsælt er núorðið að segja, að bilið milli ríkra og fátækra hafi aukist á Íslandi, og var það t.a.m. boðskapur í nýársávarpi forseta Íslands. Lítill vafi leikur á því að margir hafa efnast vel á undanförnum árum og enn minni vafi er á því að sumir hafa efnast minna. Að því leyti hefur bilið milli „ríkra“ og „fátækra“ breikkað.
Morgunblaðið greindi frá því á þriðjudaginn að konur á framboðslista Röskvu til stúdentaráðs væru jafnmargar körlum. Var á fréttinni að skilja að þetta væri ekki tilviljun heldur með ráðum gert og þá væntanlega til að sýna jafnréttisvilja Röskvuliða í verki. Það er reyndar nokkuð skondið að tefla þeirri staðreynd fram sem einhverju trompi, að dilkadráttur hafi farið fram við val á listanum.
Á síðustu vikum og mánuðum hefur komið fram nokkuð eindreginn vilji ráðamanna þjóðarinnar til að reisa svokallað tónlistarhús, að meira eða minna leyti fyrir fé úr ríkissjóði. Fyrir byggingu hússins hafa verið færð ýmis rök en andmælendur hugmyndarinnar telja að það sé ekki hlutverk ríkisins að reisa slík hús. Þeir sem einna helst þrýsta á um byggingu hússins eru tónlistarmenn. Deiglan sá athyglisverðan flöt á málinu koma upp nú í vikubyrjun.
Heldur hefur syrt í álinn hjá Stoke City í síðustu leikjum og hefur liðið aðeins fengið eitt stig af síðustu níu mögulegum. Samhliða þessu hefur verðgildi hlutabréfa í Stoke Holding, eignarhaldsfélagi íslensku fjárfestanna, rýrnað nokkuð, eða um 10-15% að því er heimildir Deiglunnar herma. Vitaskuld var fyrirséð að gengi bréfanna myndi haldast í hendur við gengi liðsins inni á vellinum, en svo mikil lækkun kemur samt nokkuð á óvart.
Uppsveifla efnahagslífsins í Bandaríkjunum hefur nú staðið í níu ár og er það lengsta samfellda hagvaxtarskeið vestra síðan á sjöunda áratugnum. Verðgildi hlutabréfa vex stöðugt, atvinnuleysi er tiltölulega lítið og staða alríkissjóðsins hefur batnað til mikilla muna.
Borgaryfirvöld hafa sagt reykvískum köttum stríð á hendur og verja nú umtalsverðum fjármunum í að uppræta meint kattafár innan borgarmarkanna.
Mál málanna í evrópskum stjórnmálum þessa dagana er myndun ríkisstjórnar í Austurríki. Þar stefnir í að hinn íhaldssami Þjóðarflokkur myndi stjórn með Frelsisflokki Jörgs Haider, en sú stjórn hefði ríflegan þingmeirihluta á bak við sig.
Deiglan er fjölmiðla- og fréttafíkill. Fyrir hana er gósentíð að renna upp, því senn líður að formannskosningu í nýja Samfylkingarflokknum. Ef vinstri menn eru sjálfum sér samkvæmir verður kosningabaráttan vingjarnleg og heiðarleg – fyrir fundinn – en að honum loknum sárindi, óheilindi og önnur yndi.
Ef það er rétt, sem haldið hefur verið að fólki undanfarin ár, að handbolti sé þjóðaríþrótt Íslendinga, þá er óhætt fyrir landann að skríða undir sæng og láta ekki sjá sig á alþjóðavettvangi næstu mánuði. Deiglan telur að nú sé tímabært að stokka upp spilin í íslensku íþróttalífi.