Gamla höfnin í Reykavík

Gamla höfnin í Reykjavík hefur gengið í gegnum miklar breytingar, sem eiga eftir að halda áfram. Fyrirtæki, sem hafa skapað svokallaða peningalykt eru farin, og í staðinn eru komin skrifstofufyrirtæki, væntanlega verður þarna íbúðarbyggð og svo auðvitað tónlistarhúsið.

Í gamla daga fór ég oft á bryggjurúnt með föður mínum, þá var ferðinni oft heitið á gömlu höfnina eða farið til Hafnfjarðar. Þar hitti pabbi kunningja sína sem stunduðu sjóinn líkt og hann hafði gert áður.

Nú þegar ég kem á höfnina blasir við mér allt önnur sýn. Flestar fiskvinnslur sem þarna voru áður eru annað hvort farnar eða á leiðinni í burtu. Faxamjöl rekur ennþá sína verksmiðju á svæðinu en býr við mjög ströng starfsskilyrði. Óljóst er því hversu lengi þeir muni staldra við en starfsleyfi verksmiðjunnar dugar til 2005. Sú lykt sem áður var kölluð peningalykt, heitir í dag bara fýla sem fólk vill burt úr miðbænum. Það iðandi mannlíf sem áður var í kringum gömlu höfnina er komið annað.

Mikið af því húsnæði sem áður var notað undir fiskvinnslu hefur nú verið breytt í skrifstofuhúsnæði. Hafa fyrirtæki ótengd hafnrekstri aukið hlutdeild sína á höfninni, þótt strangt tiltekið sé það ekki heimilt, samkvæmt lóðasamningi. Breytingarnar hafa stuðlað að því að það rusl og sá skítur sem var á svæðinu fer minnkandi og umhverfið mun fallegra en það var.

Fyrir utan þær breytingar sem hafa átt sér stað á atvinnulífi svæðisins, stefnir í að íbúðarbyggð komi inn á svæðið. Breyta á gamla hraðfrystihúsinu við Mýraragötu í vinnustofuíbúðir fyrir listamenn. Einnig er rætt um að svæðið sem slippurinn var á verði breytt í íbúðarbyggð, ekki ólíkt þeirri byggð sem er kölluð bryggjuhverfið við Grafarvoginn.

Stærstu breytingarnar verða við tilkomu Tónlistarhússins. Tónlistarhúsið á að koma þar sem Faxaskáli er núna og þar með hverfur sú löndunaraðstaða sem þar er. Líklega hverfur seinasti togarinn úr höfninni við þetta.

Þótt ég sé í hópi þeirra sem sakna ekki peningalyktarinnar í miðbænum, finnst mér mikil eftirsjá að því ef öll hafntengd starfsemi flyst burt úr miðborginni. Í mörgum þeirra borga sem ég hef ferðast til þar sem er hafntengdur rekstur, hefur verið líf í kringum höfnina og það hefur verið gaman að fara niður á höfn og kaupa ferskan fisk, jafnvel kaupa einhvern skyndirétt og fylgjast með sjómönnunum koma að landi og landa aflanum sínum.

Latest posts by Tómas Hafliðason (see all)

Tómas Hafliðason skrifar

Höfundur hefur skrifað á Deigluna frá árinu 2002. Höfundur er verkfræðingur frá Háskóla Íslands og rekur eigið fyrirtæki.